بررسی میزان آگاهی پرستاران از آخرین دستور العمل های احیای قلبی ریَوی در بیمارستان های آموزشی درمانی

چکیده   اهداف: احیای قلبی ـ ریوی، مهمترین مهارت پرسنل درمانی است ولازم است از آخرین تغییرات آن آگاه باشند. این پژوهش با هدف تعیین میزان آگاهی پرستاران کرمانشاه از آخرین دستور العمل­های احیای قلبی ـ ریوی 2010 انجام شد.   روش­ها : این مطالعه­ توصیفی ـ تحلیلی ـ مقطعی، با حجم نمونه­ی 321 نفر، به روش تصادفی ساده، در بیمارستان­های کرمانشاه، در سال 1390 انجام شد. ابزار جمع­آوری داده­ها، پرسش­نامه­ای محقق­ساخته، دارای روایی محتوایی، صوری و پایایی (74/0= r ) بود. تحلیل داده­ها با نرم افزار stata- 11 و آزمون­های anova ، توکی، بونفرونی و تامهین انجام شد که (p <0.05) معنی دار تلقی شد.   یافته­ها: میزان آگاهی به ترتیب شامل: 2/20 درصد عالی، 4/65 درصد خوب، چهارده درصد متوسط و 3/0 درصد ضعیف بود. همبستگی آماری معنی­داری بین میزان آگاهی با سن، سابقه­ی کار و مدرک تحصیلی وجود نداشت، اما میزان آگاهی در پرستارانی که سابقه­ی گذراندن دوره­ی احیای قلبی ـ ریوی ،سابقه انجام آن و یا نظاره گر آن بودند بیشتر بود p<0.001) ). بیشترین میزان آگاهی مربوط به اصول ماساژ خارجی قفسه سینه بود.   نتیجه­گیری: پیش­نهاد می­شود در بازآموزی پرستاران، احیای قلبی ـ ریوی بر اساس دستورالعمل سال 2010 تدریس و تأکید بیشتری بر الکتروشوک تراپی و aed ، تعبیه­ راه هوایی حنجره­ای و کامبی تیوب، دلایل اختتام و عدم شروع احیای قلبی ـ ریوی، تزریق داخل استخوانی و هیپوترمی القایی انجام شود.